W połowie maja na LinkedIn i Facebook zapytaliśmy Was „Czy warto zapisać klauzulę kary finansowej w liście intencyjnym za rezygnację kandydata z oferty pracy po jej przyjęciu?”

Dziś wracamy z podsumowaniem – jesteście ciekawi?

Zdania były podzielone, ale najwięcej z Was wybrało opcję, że warto stosować zapis o karze tylko jeśli dotyczy zarówno kandydata jak i pracodawcy.

Dlaczego? Ponieważ obu stronom – firmie i kandydatowi – daje większe poczucie bezpieczeństwa! Jakie?

Dla pracodawcy to:

• Mniejsza rotacja kandydatów: klauzula zmniejsza ryzyko niespodziewanej rezygnacji kandydata (która zaburza proces rekrutacji).
• Rekompensata: rekrutacja to kosztowny i czasochłonny proces, klauzula przynajmniej częściowo zrekompensuje poniesione koszty.
• Odpowiedzialność kandydatów: świadomość zobowiązania do zapłaty kary finansowej sprawia, że kandydaci poważniej traktują ofertę pracy i unikają pochopnych decyzji.

Dla kandydatów to:

• Większe poczucie bezpieczeństwa: pracodawca również jest otwarty na rekompensatę finansową, jeśli z jego winy nie dojdzie do zatrudnienia.
• Obszar do podjęcia negocjacji: kandydaci gotowi do podpisania klauzuli, przed podpisaniem listu mogą negocjować lepsze warunki pracy.
• Jasność i przejrzystość: klauzula buduje transparentność w relacji pracownik-pracodawca. Obie strony jasno określają swoje oczekiwania i zobowiązania, co sprzyja lepszej współpracy w przyszłości

ALE uwaga – bardzo ważne jest, aby nie zaskoczyć kandydata taką klauzulą w liście intencyjnym. Warto już w trakcie procesu rekrutacji poinformować, że w przypadku oferty zatrudnienia list uwzględnia klauzulę kary finansowej za wycofanie się z decyzji dla każdej ze stron. Aby nie osłabiać efektu „wow” na etapie składania oferty zatrudnienia. Ten etap powinien wiązać się tylko z pozytywnymi odczuciami u kandydata.

Ważne jest również, aby klauzula była jasna i proporcjonalna.

Zgadzacie się z powodami, które wymieniliśmy?